Trasa z kierunkiem wiatru
Nonsensowny drogowskaz na Rubno Wlk.
00:20 wracam do domu z niesamowitej imprezy urodzinowej kol. BL zorganizowanej w Blues Club Gdynia.
01:05 idę spać. Straciłem z pół godziny (żeby rano zaoszczędzić 15 minut) usiłując kupić bilet do Malborka przez Internet ale się nie udało. System nie działał. Tzn. prawie działał. Naciśnięcie ostatniego guzika skutkowało zwisem...
04:20 wstaję. 04:55 jadę na dworzec PKP, kupuję bilet i jadę pociągiem do Malborka. Wysiadam 06:10, przedtem jem śniadanie z pudełka w pociągu.
W Malborku jest już szaro. Z mocnym wiatrem w plecy jadę do Nowego Dworu Gdańskiego (circa 25 km). 07:15 jestem na miejscu. Start za 45 minut bo podobnie jak w imprezie Kociewskiej plan jest taki żeby zapierdzielać w grupie dopóki się da, a na bufetach stawać i jechać z następną grupą. Więc żeby tych grup do podczepienia się było potencjalnie jak najwięcej chcę zacząć z pierwszą. Pierwszy bufet zamierzam odpuścić, bo jest na 37 km czyli blisko startu.
Pogoda jest niezła. Dużo lepsza niż była prognozowana. Miało być zimno, wietrznie i miało padać. Jest około 13C, czyli nie aż tak bardzo zimno, faktycznie wieje, ale nie pada i się nie zanosi żeby padało, a to najważniejsze.
07:50 ustawiam się na linii startu. Trochę wcześnie, ale chcę być w pierwszej grupie, bez konieczności wpychania się poza kolejnością. Wśród czekających rowerzyści-turyści na rowerach nie do końca stricte szosowych.
Startujemy z lekkim opóźnieniem o 08:05.
Tempo pierwszego kilometra turystyczne dyktują ci na turystycznych. Inaczej niż w zeszłym roku -- słynny start z kol. Wiktorem -- kiedy to startując w grupie #2 już od początku mieliśmy wściekły zapieprz. Wygląda na to, że najwięksi ściganci się nie spieszą i ustawiają się w kolejnych grupach na starcie. No i dobrze...
Po pierwszym kilometrze zmiana. Prowadzących i tempa. Jedziemy na wschód z wiatrem jakieś 33--35 km. Miło i przyjemnie, do czasu aż doganiają nas ci superściganci. Zabieram się z nimi. Tempo może i specjalnie nie wzrasta, ale to tylko dlatego, że teraz mamy wiatr boczny, a potem czołowo-boczny. Wieje całkiem mocno na wschód/północny-wschód (na Kaliningrad he, he). Zapieprz całkiem konkretny, aż do skrętu na drogę 502 w Tujsku. Tutaj poprawia się jakość asfaltu, ale też tempo wzrasta. Z jednym takim mocnym w nogach, ale powiedzmy słabym w taktyce odpadamy. Mocarze pojechali. Za nami z kolei też nikogo nie widać. Mój kompan jest tak mocny, że gdyby miał lepszą taktykę, to bez problemu by jechał w pierwszej grupie, a tak to mnie tylko holuje (zmian nie daję, o czym go uprzedzam).
Dojeżdżamy do bufetu #1. Ponieważ sytuacja się rozwinęła, tak jak się rozwinęła sugerują żeby stanąć. Pierwszy bufet w Jantarze tak trochę na uboczu, z drogi go nie widać. Zajeżdżamy. Okazuje się, że grupa czołowa też tu stanęła. Bufet super zaopatrzony zresztą: ciasta domowej roboty, naleśniki, bułki z czymśtam. Nawet jakaś zupa. Jakby spróbować tylko każdej z potraw to by człowiek nie był w stanie dalej jechać. Jem dwa kawałki ciasta i dwa naleśniki. Dwa następne w kieszeń...
Jadę dalej. Nawet zaczynam z grupą czołową znowu, ale za duże tempo więc odpuszczam. Dogania mnie za to całkiem mocny gość a potem jeszcze jeden. Jedziemy zgodnie tym razem aż do Nowej Kościelnicy. Tutaj wyłącza mi się kamera (bo zapomniałem włączyć guziczek `Ładuj' w Powerbanku--zawsze czegoś zapomnę). Mówię tym, z którym jadę żeby chwilę zwolnili, bo chcę ustalić co dalej z kamerą, ale oni nie potrafią wolno--no trudno zostałem sam, ale z tyłu ktoś kręci, więc się nie napinam tylko czekam aż mnie dogonią.
Znowu dwóch, ale innych. Słabsi niż ci co nie chcieli czekać i do tego słabi technicznie, że tak powiem. Ja tam po zmianie się za nich chowam oni nie--na kole nie jadą, tylko obok albo 10m za. Mimo tego trzymają się, pomimo tego wściekłego bocznego wiatru. Jedziemy wzdłuż Wisły aż do Mątowów (Dorota z Mątew), tyle że po drodze wreszcie urywam swoich partnerów, ale mam za to dwóch innych. Jednego już znam, jechałem z nim wcześniej. Przeoczyłem bufet #2, on stanął a teraz mnie doszedł (z kolegą).
Za Mątowami skręt jakby na wschód, na wschód, na Miłoradz. Teraz wiatr jest w plecy aż do bufetu #3 (raptę parę kilometrów). Jedziemy we trzech spacerowo, tym bardziej że jeden z nas ma kapcia (ale takiego że idzie jechać--zmieni dętkę na bufecie). Jest generalnie przekonanie że od Miłoradza będzie miło i przyjemnie z wiatrem. Potem się okazało że nie było i nawet nie było szans żeby było przy tym kierunku wiatru (o tym później). Wykorzystując przerwę w zapieprzu uświadamiam współścigantom gdzie są. Że są w Mątowach, wsi w której urodziła się słynna bł. Dorota. Pytam się czy słyszeli o Dorocie. Nie. No to ja że to matka 9-ga dzieci, która kazała się zamurować w celi, gdzie zmarła. No bo jak taki/taka się już zamurował, to no-way, wychodził już tylko nogami do przodu. -- Ale po co? pyta współścigant. -- Ku chwale Bożej -- odpowiadam -- dawniej ludzie tak mieli. -- No ale coś z tego było? A to nie wiem -- odpowiadam :-)
Bufet w Miłoradzu całkiem zwyczajny: chleb z marmoladą i smalcem. Ale dają też kopytka na słodko. Swoim zwyczajem nie rozsiadam się, jem kopytka i dalej sam--dogonią mnie. I faktycznie doganiają w Pogorzałej Wsi. Stąd jest z wiatrem wzdłuż Nogatu prosto do Malborka. Zapierdzielamy całkiem żwawo, a mnie się już przstało chcieć, jeszcze dociągam do Zamku i odpuszczam na zakręcie DK55 na Kościeleczki. Co się będę spinał--z wiatrem sobie pojadę te ostatnie 20km sam (sobie myślę).
Bym znał profil trasy dokładnie, to bym nie miał takich złudzeń. Znowu wieje nieprzyjemny boczny wiatr (aż do Lubiszewa czyli aż praktycznie do mety). Generalnie z tym wiatrem to masakra była. Kilka odcinków z wiatrem, reszta zwykle z nieprzyjemny bocznym albo nawet pod wiatr.
Kilka kilometrów jadę sam, ale dogania mnie następna grupa. Ci są z firmy, są jednakowo ubrani, całkiem mocni i wiedzą co to jazda w grupie. Jadę z nimi prawie do końca, czyli do Lubiszewa. Tam odpuszczam, bo tempo wzrasta a mi się już nie chce (pobudka 4:20 ostatecznie--więc mam wymówkę)
13:02 jestem na mecie. Jem makaron i do Malborka na pociąg. Jest pod wiatr, non-stop. No ale ja się nie spinam. Mam pociąg 15:02 i dużo czasu, tyle że jak się jedzie 18kmh, po przejechaniu 25 +135 = 160 km to trochę się dłuży droga, by się już chciało skończyć.
Dojeżdżam jakoś tak 14:40. Się okazuje, że pociąg jest 14:57 i całkiem sporo ludzi w kolejce do kasy. Kupuję bilet, jest 14:50.
W Kałdowie dosiada się współścigant z pierwszej grupy. Podobno był drugi, jechał circa 4:20 (ja circa 4:57). Na mecie się ociągał, wyjechał o 14:00 i ledwo zdążył pod ten wiatr. By pociąg nie stawał w Kałdowie (nie wszystkie stają, bo to mały przystanek jest bez kas i budynku, a nie żadna stacja), to by nie zdążył. Uświadamiam go jakie miał szczęście :-) NB ja też mogłem w Kałdowie wsiadać, ale wolałem do Malborka, bo to różnie bywa (w sensie, że w Malborku bardziej komfortowo się do pociągu wejdzie--co jest istotne jak się ma takiego klamota jak rower)...
W domu jestem circa 16:20. Minęło 12h od pobudki...
Filmik dając pojęcie jak (ciężko) było :-) jest tutaj. BTW odszukaj na googleMaps Rubno Wlk jeżeli nie wiesz czemu drogowskaz w Marzęcinie wydaje się bezsensowny.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz